| نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد |
|
عالم پیر دگرباره جوان خواهد شد |
| ارغوان جام عقیقی به سمن خواهد داد |
|
چشم نرگس به شقایق نگران خواهد شد |
| این تطاول که کشید از غم هجران بلبل |
|
تا سراپرده گل نعره زنان خواهد شد |
| گر ز مسجد به خرابات شدم خرده مگیر |
|
مجلس وعظ دراز است و زمان خواهد شد |
| ای دل ار عشرت امروز به فردا فکنی |
|
مایه نقد بقا را که ضمان خواهد شد |
| ماه شعبان منه از دست قدح کاین خورشید |
|
از نظر تا شب عید رمضان خواهد شد |
| گل عزیز است غنیمت شمریدش صحبت |
|
که به باغ آمد از این راه و از آن خواهد شد |
| مطربا مجلس انس است غزل خوان و سرود |
|
چند گویی که چنین رفت و چنان خواهد شد |
| حافظ از بهر تو آمد سوی اقلیم وجود |
|
قدمی نه به وداعش که روان خواهد شد
|
